Veldwerk, Thailand en pepernoten

Hier weer een update van mijn belevenissen. Allereerst; heb eindelijk mijn werkpas dus ben niet langer toerist maar een officiële (tijdelijke) Singaporees! Dat moest gevierd worden, en op zaterdag 5 november hield Eva haar verjaardag in haar oude huis. Er was superveel eten, iedereen had wat gemaakt/meegebracht. Ik had arretjescake gemaakt, en dat sloeg wel aan. Eva’s mannelijke huisgenoten hebben er nog twee dagen op geleefd :P Er was ook appeltaart, en exotisch eten zoals Indonesische cake en Chinese mini appeltjes waar we nog steeds niet achter zijn wat het precies is. Het was heel gezellig, we hebben wat dansmoves uitgewisseld in de woonkamer (ik kan nu wat bollywood moves en zij kunne nu de belachelijke dansjes die ik wel eens in Nederland doe). Daarna naar de club en het is daar wel de bedoeling om een beetje in stijl uit te gaan.. De meeste meiden hadden een jurkje aan, dat ik niet maar wel hakschoenen! Zeker wel een primeur voor mij om daarop uit te gaan, en het ging goed! De tent waar we uitgingen was erg leuk, verschillende zalen met muziek en ook een karaokebar waar chinezen iets te romantische zwijmelliedjes zaten mee te bleren. Je hoefde niet op een podium maar kon gewoon zittend muziek aanvragen en dan kreeg je de microfoon in je handen gedrukt. Om half zes werd het wel eens tijd om naar huis te gaan. De Metro reed nog niet, dus eerst terug naar Evas oude huis om te ontbijten, oftewel alle overgebleven burritos’ (was het avondeten) en cakes op te eten. Daarna naar huis en om 8 u lag ik in bed. Geslaagde eerste keer uitgaan dus.

Maandag was een vrije dag (een of ander offerfeest ofzo) maar toch ‘s middags naar de uni gegaan, ik moest timers in elkaar knutselen. En dan ook echt draadjes met elkaar verbinden en dergelijke. Nog nooit gedaan, gelukkig was James er, een vriend van Eva, die me kon helpen. Nu voel ik me meteen een echte expert in elektrotechniek! Vet handig deze stage.
Rest van de week vooral anderen meegeholpen met veldwerk, op dinsdag naar Semakau, een een eiland waar verbrand afval in de grond wordt opgeslagen. We moesten zeegras verzamelen voor Eva en Nilma’s experiment. Het was lekker warm dus met niet al te veel bedekkende kleding aan lekker verbrand. Volgende dag Ross helpen met het plaatsen van schaduwcreerende constructies (zie foto’s) in de zee bij een ander eiland, Hantu. Dit is een mooi klein rustig natuurlijk toreisteneiland en vlak erbij zit de grootste olieraffinaderij van de wereld van Shell.. Dat gaf wel bizarre uitzichten, zie foto’s. Op donderdag naar St Johns om al het verzamelde zeegras te meten en te planten. Inmiddels is mijn rode huid al verdwenen en veranderd in bruin, volgens mij ben ik nog nooit zo bruin geweest als nu. Terwijl hier eigenlijk het schoonheidsideaal is om zo wit mogelijk te blijven, vandaar dat er ook mensen zijn met paraplus om zich tegen de zon te beschermen. Omgekeerde wereld dus:)

Afgelopen week bleek dat het sediment er nog niet was, evenals wat spul om mijn proefopstelling verder te bouwen. Ook is duiken in Singapore nogal moeilijk te regelen, alles zat al volgeboekt of het is een meerdaagse trip naar eilanden in de buurt, wat erg duur is. Dus spontane beslissing genomen om een paar dagen naar Phucket, Thailand te gaan. Lekker goedkoop duiken daar, en het is ook veel mooier dan hier onderwater. Het bleek, zoals verwacht, erg toeristisch daar en stikte vooral van de Russen. Ook uiteraard de nodige Nederlanders, Duitsers, Amerikanen en Scandinaviër. Opvallend veel (foute, dikke en lelijke) alleenstaande mannen. Hmm misschien iets te maken met de Thaise massagesalons..? ;)
Het was verder wel echt wat ik van Thailand verwacht/gehoord had, iedereen rijdt veel te hard en op scooters, verkeer is een chaos, veel tuc-tucs, lekker eten op elke straathoek, hele beleefde en geïnteresseerde Thai, en adembenemende eilandjes met bounty stranden. Een gemiddelde straat in de stadjes bestond uit; supermarkt, ATM, massagesalon, bar, eettent/standje, toeroperator, hotel/guesthouse, taxistanden dan weer supermarkt, ATM etc etc en soms alles tegelijk. Overal wordt je gevraagd of je dit of dat wil, zag een shirt bij een of ander winkeltje waar op stond; No I don’t want a f*ckin massage, tuc tuc ride, tour, food or whatever. Please just leave me alone! Had ik aan moeten doen, scheelde me vaak; no thank you! Zeggen. Of ik had ze gewoon moeten negeren, maar daar ben ik te beleefd voor. En oversteken doe je met gevaar voor eigen leven, stoepen ontbreken soms of zijn bedekt met scooters/auto’s, en overal hangen (soms half losse) stroomkabels. Oh zo anders dan het georganiseerde Singapore. Maar wel een gezellige chaos. Ook veel troep helaas, eiland is niet berekend op zoveel mensen. Strand was heel mooi, alleen volgepakt met strandstoelen met parasol (absoluut nodig, heb 2 minuten in de zon gelegen en ging bijna dood) dikke knalrode of juist witte toeristen met bierbuik.
Maargoed ik kwam voor het duiken, via een Nederlandse duikschool (ja ernstig maar dat was de enige die ik kon vinden en ze hadden goede aanbiedingen). Duiken is echt big business, elke dag worden zo’n honderden mensen op boten geladen, en dit was niet eens hoogseizoen, om de interessante duikspots in de omgeving te verkennen. Wel goed geregeld, incl transfer naar hotel, ontbijt, drinken, lunch en alles. Eerste dag Koh Phi Phi bezocht, van de film the beach. Supermooie rotsformaties. Ook nog ff langs het overbekende strand gevaren, die uiteraard overspoeld was met boten en toeristen. Dan gaat de magie er toch wel een beetje vanaf moet ik zeggen. Nederlanders op mijn boot vertelden dat ze er een keer naar toe zijn geweest, knetterverbrand op de boot ernaartoe, wordt je op dat strand gedumpt en moet je je vier uur vermaken terwijl er daar verder niks te beleven is behalve een strandtentje. Schaduw opzoeken bleek ook lastig. Oftewel niet aan te raden :P Het duiken zelf was erg mooi, super koraal daar en omringd door marine leven. Helaas geen grote dingen zoals schildpadden of haaien gezien, wel veel Nemo’s, talloze felgekleurde vissen, supergrote koraalformaties, pufferfish, lionfish, morena (die vissen van Ursula van de kleine zeemeermin, enge dingen), zeepaardje, zeeslakken en nog veel meer. Had een fototoestel gehuurd, alleen blijkt onderwater foto’s maken erg lastig. 90% van de foto’s zijn blauw, bewogen, onderbelicht of gewoon mislukt. Het was dan wel een bagger camera maar het lag zeker ook aan mij. Ach zitten wel wat leuke bij. Denk vooral niet dat het er echt zo uit zag beneden, in het echt is het veel en veel kleurrijker! Ook weer wrak gedoken, dat is echt fascinerend, vooral die sfeer. Niet uit te leggen hoe geweldig, je moet het zelf ervaren.
In totaal 2 dagen gedoken, elke dag op een boot en drie duiken. Tweede dag zat ik vooral bij wat meer pauper volk op de boot. Echt driekwart had een verschrikkelijke bierbuik en er zat 1 geweldig dikke rus bij, die waarschijnlijk zelfs met 2 spiegels nog moeite heeft om zijn geslachtsdeel te kunnen vinden. Ja sorry hoor maar kan slecht tegen zulke dingen, zeggen ze dat je fit moet zijn om te kunnen duiken terwijl daar zo’n volgevreten rokende asociale bende beetje bier zit te drinken. Wel een geniale uitspraak gehoord van een iets te dikke Nederlandse vrouw ‘Tja volgens mijn BMI heb ik obesitas. Maar ach mijn man zegt altijd maar; ik ken een plastic tas ik ken een fietstas maar ik ken geen obesi-tas.!’ Haaa nuchtere Nederlanders, geweldig. Al met al een erg interessant ervaring, Phucket. En volgende keer een meer verlaten plek bezoeken om me te kunnen vergapen aan de mooie zonsondergang zonder dat er tientallen toeristen voor je beeld gaan staan om er een foto van te kunnen maken.

Toen ik gisteravond thuiskwam was het tijd om Sinterthanksgiving te vieren met vriendinnen, inclusief lootjes trekken met cadeautjes en gedichten. Ben nu weer voorzien van lekker Nederlands eten, namelijk drop pepernoten kaas en een chocoladeletter! Jeuj!:D

Goed, dit was wel weer lang genoeg geloof ik.. Tot de volgende keer! Fotolink: https://picasaweb.google.com/106012013785348484795/Singapore?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJbziOrm0-zBuwE&feat=directlink